Verneri Pohjola: Pekka

Modern Jazz / Indie Jazz
premiera polska: 2017-06-19,
Wydawnicto Audiofilskie
kontynent: Europa
kraj: Finlandia
opakowanie: plastikowe etui
opis:
multikulti.com - ocena * * * * 1/2:
Verneri Pohjola wybitny fiński trębacz jazzowy młodego pokolenia. Punktem przełomowym w jego karierze było zwycięstwo w Young Nordic Jazz Comets, z jego pierwszym kwartetem “Ilmiliekki”. Przez kolejne cztery lata kwartet koncertował poza Finlandią, w wielu krajach europejskich, ale także w Australii i USA.
W 2011 roku ukazał się płytowy debiut artysty w wytwórni ACT Music, później przyszedł czas na doskonale przyjęta na świecie płytę 'Bullhorn', wydaną w barwach brytyjskiego Edition Records. Amerykański All About Jazz napisał “Verneri Pohjola ma wszystko to, czego potrzeba, aby stać się międzynarodową gwiazdą jazzu”.

'Pekka' to jego najnowszy projekt, do którego zaprosił fińskich jazzmanów. Oprócz lidera na trąbce usłyszymy Tuomo Prättälä na Fender Rhodes, Teemu Viinikainen na gitarze, za perkusją Mika Kallio i na basie Antti Lötjönen. Po raz kolejny Verneri Pohjola pokazuje, że ma niezwykłą intuicję do muzyków, podobnie jak on będących 'wyznawcami' nowoczesnego jazzu. Gromadzi wokół siebie doskonałych artystów.
Ileż to płyt nagrano w takich kwintetach, jednak Verneri Pohjola potrafi wydobyć z tej instrumentalnej konfiguracji jej nieprzemijające piękno i udowodnić, że nie jest ona monotonna. 'Pekka'to kawałek dobrego, czasami naprawdę gorącego jazzu.
'Pekka' z jednej strony to spokojna, zrównoważona, harmonijna muzyka opierająca się na liryzmie i nastrojowemu budowaniu atmosfery melancholii. Z drugiej jednak nie brak jej swoistej szorstkości, sprawiającej, że co rusz jesteśmy zaskakiwani jakimś detalem, zagraniem, rzadkim brzmieniem. Wszystko to sprawia, że lektura płyty 'Pekka' jest doznaniem pasjonującym.

Fenomenalna realizacja dźwiękowa, będąca niezbędnym elementem takich sesji, jest po prostu referencyjna.

‘Pekka’ jest dostępny na dwóch nośnikach: CD i Vinyl 2LP


Audio, Ocena - Wykonanie * * * */ Nagranie * * * *:
Lubimy jazz skandynawski, ale czy cenimy fiński? Nie tylko legendarny perkusista Edward Vesala, ale i młodzi Finowie zasługują na uznanie, choćby trębacz Verneri Pohjola, który w grudniu skończy 40 lat. Artysta wystąpił na płycie polskiej wokalistki Elmy, warto poznać jego własne nagrania.

Zainteresowanie jazzem Verneri Pohjola wyniósł z domu, choć jest synem rockowego basisty Pekki Pohjoli. To jego matka słuchała The Brecker Brothers, Chicka Corei i The Manhattan Transfer. Pierwsze zespoły młodego Fina wykonywały muzykę pop i fusion, dopiero na studiach założył grupę, która zwyciężyła w konkursie Young Nordic Jazz Comets Muzyk podkreśla, że najważniejszym albumem, który skierował jego muzykę na jazzowe tory, była "Balladyna" Tomasza Stańki.

Lubię takie otwarcia albumów, jakie serwuje nam Verneri Pohjola. Utwór "The Dragon of Katkavaara" rozpoczynają tajemnicze dźwięki elektroniki, perkusji, stłumiona trąbka w stylu Nilsa Pettera Molvaera, subtelna gitara Teemu Viinkikainena i kapitalny rytm kontrabasu Antti Lotjonena. Finowie nie nadużywają elektroniki, jest tu mnóstwo grania straight ahead z krótkimi, przykuwającymi uwagę solówkami. To nastrój muzyki, szeroka paleta brzmień, ciekawe aranżacje stanowią o jego atrakcyjności. Świetny album na urodziny trębacza i hołd dla ojca.
Autor: Marek Dusza


JazzPress 2017/6:
Fiński trębacz Verneri Pohjola jest w Polsce postacią znaną dość dobrze. Ot choćby dzięki studyjnym (płyty) i koncertowym udziałom w projektach polskich artystów. Pohjola na swoim najnowszym autorskim albumie Pekka zmierzył się z dziedzictwem swojego ojca.
Pekka Pohjola to nazwisko nieobce zwolennikom progresywnego rocka: klasycznie wykształcony pianista i skrzypek, zasłynął, jako kompozytor, producent, ale przede wszystkim, jako basista, a w trakcie swojej kariery współpracował chociażby z Mikiem Oldfieldem. Pohjola junior, wychowywany przez matkę, miał ze swoim ojcem układ raczej koleżeński, zawodowy, niż rodzinny, a nazwisko bardziej ciążyło mu, niż pomagało w karierze – to senior był wielką gwiazdą, a młody trębacz musiał mierzyć się z postrzeganiem przez pryzmat „bycia synem Pekki”. Nawet, gdy okazjonalnie współpracowali ze sobą, to wolny, improwizatorski duch Verneri’ego powściągany był – jak on sam wspomina – wizją muzyki, jaką miał jego ojciec, wizją jasno wykrystalizowaną, nieznoszącą ustępstw.
Pekka Pohjola zmarł w roku 2008, a osiem lat później jego syn zdecydował się na odczytanie wybranych utworów ojca na swój sposób, respektując istotę i ducha kompozycji, ale nie bojąc się zmian. Powstała z tego płyta doprawdy rewelacyjna, mimo pozorów wymykająca się prostemu przypisaniu do nagrań jazz-rockowych. W warstwie dramaturgicznej – jeżeli można to tak określić – jest to oczywiście zderzenie tych dwóch stylistyk: rockowej, gdzie przede wszystkim słychać gitarę (Teemu Viinikainen), Fender Rhodesa (Tuomo Prättälä) i perkusję (Mika Kallio) oraz jazzowej, gdzie wybrzmiewa trąbka lidera kwintetu i bas (Antti Lötjönen). Ta konfrontacja nie jest jednak walką, a raczej uzupełnianiem się, choć nie do końca przenikaniem obu stylów. Rockowy idiom symbolizuje tu duch ojca, jazz jest wyrazem wolności, swobody ducha syna. Siedem długich nagrań – najkrótszy utwór ma prawie siedem minut – już samym czasem trwania, wyznacza styczny punkt jazzu i prog-rocka, a co za tym idzie także muzycznych wartości obu pokoleń. Ze spójnego i równego albumu wyróżnia się rockowe przełamanie opowieści prowadzonej jazzowo przez trąbkę w The Dragon of Kätkävaara, First Morning z kapitalnymi partiami Fendera i gitary oraz przede wszystkim Madness Subsides. Ten niemal czternastominutowy utwór zaczyna się pinkfloydowskimi solówkami gitary wspomaganej Fenderem, która pomiędzy swojej popisy wpuszcza na długie, kapitalne, stricte jazzowe solo bas, komentowany pojedynczymi uderzeniami w talerze perkusji. Dopiero w dziewiątej minucie (!) najpierw nieśmiało, a potem już znacząco pojawia się trąbka, które przejmuje liderowanie już do samego finału.
Nie wiem czy nietolerujący manipulowania przy swoich utworach Pekka Pohjola byłby z płyty syna zadowolony. Dla mnie Verneri stworzył coś naprawdę znaczącego, znakomitego, wielkiego.
autor: k_carol

Editor's info:
‘Pekka’ is the new, epochal album in Finnish trumpeter/composer Verneri Pohjola’s already illustrious and prolific career. An album that promises to be a defining moment in Finnish culture, Pekka reinterprets the music of Verneri’s late father Pekka Pohjola, the internationally acclaimed and revered prog-rock bassist and composer, through the prism of his son’s unique vision. Due for release worldwide on 2 June 2017, Pekka is one of the most anticipated albums to emerge from the Finnish progressive, rock and jazz scenes for some time. Seeking to combine Pekka’s music, adored in Finland and internationally during the last four decades, with Verneri’s powerful sense of music making, ‘Pekka’ is an album that will excite, inspire and move many fans across borders, generations and genres.

Approaching his 40th birthday, Verneri is in his musical prime. With an undeniably unique trumpet sound and a gift for blending raw emotion, technical finesse and control and with an ear adept at finding the middle way between accessibility and the avant-garde, he has developed an impressive profile in his home country and internationally as a leading European jazz performer, bandleader and composer.

Born into a Finnish musical dynasty, Verneri was destined for a musician's life. His grandfather, Ensti Pohjola, was a well respected and highly active ametuer conductor and cellist and his father’s cousin is the conductor Sakari Oramo. His father, Pekka Pohjola, climbed to international fame in the 1970’s playing with Finnish prog group Wigwam and leading his own groups in the progressive rock, rock and jazz scenes.

In 2008, aged 56, Pekka Pohjola passed away leaving behind an extensive catalogue of music and a dedicated international fanbase: a void and a vital legacy in the Finnish music scene. The impact of his work and his fame on him as family man and father was more problematic. Leaving the family home to embark on years of touring, recording and composition, Pekka had intermittent contact with the young Verneri and his brother Ilmari (now a trombonist with Edition group Oddarrang). To them he must have seemed a distant father as well as legendary bassist.

With Pekka’s passing, there has been huge anticipation from fans and media, particularly in Finland, that Verneri would perform his father’s music. Finally, following an invitation from friend and mentor Jukka Perko to appear at his festival Viapori in 2016, Verneri felt ready and comfortable to immerse himself in his legacy. Performing with Tuomo Prättälä on Fender Rhodes, Teemu Viinikainen (Guitar), Mika Kallio (Drums), Antti Lötjönen (Bass) he knew instantly that this was the right combination of musicians and instrumentation to make the album. He had the band and the inspiration. The moment was right at last.

Verneri’s previous album Bullhorn, released in Feb 2015, received massive praise internationally. Jazzwise Magazine said: ‘...this album takes its place among the truly finest albums of recent times and sees him graduating from the star-in-the-making mantle he has carried for so long in European Jazz, to fully-fledged star”. To follow such success is no easy task. To do so with such grace, emotion, respect and poise is a rare confirmation of this talent.

The music on Pekka, is taken from albums spanning over two decades. As Verneri explains. ‘Of course I had grown up with Pekka’s music and I had my favourites such as Benjamin, First Morning and The Dragon that I wanted to record. Often I was surprised to find music I did not know but I knew I wanted to find a balance to the whole album. Rediscovering the music was an emotional and therapeutic exercise for me and recording the album provided me with the perfect way to remember him as a father and musician’.

Pekka is the album that the many fans of Verneri Pohjola, Pekka Pohjola and Wigwam have long waited for and will command huge attention and adoration from audiences not just in Finland, the UK (where Wigwam’s singles were released on Virgin) and the States (on Verve) but internationally as well.

muzycy:
Verneri Pohjola: Trumpet
Tuomo Prättälä: Fender Rhodes
Teemu Viinikainen: Guitar
Mika K allio: Drums
Antti Lötjönen: Bass

utwory:
1. The Dragon of Kätkävaara 08:05
2. First Morning 11:11
3. Inke and Me 07:52
4. Pinch 06:42
5. Madness Subsides 13:46
6. Benjamin 08:59
7. Innocent Questions 07:47

total time - 72:27
wydano: 2nd June 2017
more info: www.editionrecords.com