Luís Lopes Humanization 4tet: Believe, Believe
69,99 zł
Brutto
Polityka prywatności
Zasady dostawy
Zasady reklamacji
Avant Jazz / Free Improvisation / Avant-Garde
premiera polska: 2020-08-03
kontynent: Europa
kraj: Portugalia
opakowanie: kartonowe etui
opis:
spontaneousmusictribune.blogspot.com
Rasowy free jazz, oparty o skomponowany materiał, proponuje nam portugalsko-amerykański Humanization 4tet, który istnieje już kilkanaście lat i właśnie dostarcza nam swoją czwartą płytę. Moc sprawcza przedsięwzięcia, to Luís Lopes – gitara elektryczna, któremu partnerują: Rodrigo Amado – saksofon tenorowy, Aaron Gonzalez – kontrabas oraz Stefan Gonzalez – perkusja. Nagranie z lata 2018 roku, poczynione w okolicznościach studyjnych Nowego Orleanu. Sześć kompozycji, 35 minut i 10 sekund.
Płytę zaczyna kompozycja obca, który wybudzi ze letargu nawet umarłego. Dynamiczny, melodyjny temat i niemal funkowy groove. Opowieść inicjuje śpiewny saksofon, mocna, akustyczna sekcja stawia zasieki, a gitara z prądem pcha wszystkich w eksplozywne tango. Temat powraca raz za razem, ale solą tego momentu, jak i wielu w trakcie całej płyty, są improwizacje saksofonisty i gitarzysty. Ponieważ jednak prawie wszystko dzieje się tu na dużej dynamice, nie ma czasu na antrakty solowe. Improwizacje toczą się symultanicznie, a momenty, gdy którykolwiek z artystów milknie należą do rzadkości. Owa programowa kolektywność, to jeden z elementów, który konstytuuje jakość tej muzyki.
Drugi utwór pachnie post-rockiem. Sam temat podany jest bardzo swobodnie, skory na wszelkie interpretacje. Muzyka bucha ogniem, choć wieńczy ją post-bluesowe spowolnienie. Trzecia kompozycja zaczyna się wręcz dancingowo, ale szybko wpada w wir ekspresyjnych podmuchów tenoru, wspartych żelazną sekcją rytmu. Kluczem do tej części jest fantastyczna ekspozycja Lopesa, który razi psycho-rockowymi emocjami. Czwarty i piąty utwór otwierają amerykańscy bracia (synowie Denisa!). Najpierw koncentrujemy się na spokojnym, niemal balladowym saksofonie, który dość szybko łapie post-aylerowskiego bakcyla mistycyzmu, a w piątej części natrafiamy na dynamiczną i rytmiczną pracę sekcji, funkująca gitarę i tenże saksofon, który zdolny jest skruszyć każdy mur. Znów świetny moment Lopesa, który snuje abstrakcyjną, nieco separatywną opowieść, którą świetnie kontrapunktuje tenorzysta. Każdy z wątków ma tu swoją wartość, a dyspozycja dnia każdego z muzyków gwarantuje nam mistrzowskie wykonanie. Ostatni utwór zdaje się, że konsumuje wszelkie walory Believe, believe. Pokaz warsztatu, wyobraźni, no i przede wszystkim świetnej kooperacji wewnątrz kwartetu. Ogniste pętle narracji, bystre interakcje i na ostatniej prostej jurny, free jazzowy galop.
autor: Andrzej Nowak
Editor's info:
It took some time (“Live in Madison”, the previous releaseof this Luso-American band, dates back from 2013), but here is the much expected fourth album by portuguese guitarist Luís Lopes’ Humanization 4tet. With tenor saxophonist Rodrigo Amado and the Gonzalez brothers Aaron and Stefan playing the double bass and the drum kit, respectively, the quartet goes further into the territory they decided to explore, the one discovered by them 12 years ago on the crack between the free jazz tradition and what we now call jazzcore – meaning jazz feeded by the energy and the distorted, feedbacked sound of punk and metal. Last year’s tour of the group (2018) in the United States resulted in this new opus recorded in front of an audience at Marigny Studios New Orleans with all the vitality and truth of a live session. Being the most persistent of all Lopes’ projects (like Lisbon-Berlin Trio, Guillotine, Noise Solo, Love Song and more), it’s also the more collective-driven, and that’s why Luís Lopes only signs a composition, among two by Amado, two by Aaron González and one by Stefan, mixed with Bill Lee’s song dedicated to Eddie Harris. And yes, this is free music you can jump and dance to, acid like a lemon, but joyful as a post-party sunrise.
muzycy:
Luís Lopes electric guitar
Rodrigo Amado tenor saxophone
Aaron Gonzalez doublebass
Stefan Gonzalez drums
utwory:
1. Eddie Harris / Tranquilidad Alborotadora 9:45
2. Replicate I 3:44
3. Engorged Mosquitoes 7:26
4. She 4:20
5. Brainlust Distraction 6:01
6. Replicate II 3:42
wydano: 2020-04
nagrano: Recorded June 29th 2018 by Rick Nelson at Marigny Studios, New Orleans
more info: www.cleanfeed-records.com
more info2: www.luislopes.pt
premiera polska: 2020-08-03
kontynent: Europa
kraj: Portugalia
opakowanie: kartonowe etui
opis:
spontaneousmusictribune.blogspot.com
Rasowy free jazz, oparty o skomponowany materiał, proponuje nam portugalsko-amerykański Humanization 4tet, który istnieje już kilkanaście lat i właśnie dostarcza nam swoją czwartą płytę. Moc sprawcza przedsięwzięcia, to Luís Lopes – gitara elektryczna, któremu partnerują: Rodrigo Amado – saksofon tenorowy, Aaron Gonzalez – kontrabas oraz Stefan Gonzalez – perkusja. Nagranie z lata 2018 roku, poczynione w okolicznościach studyjnych Nowego Orleanu. Sześć kompozycji, 35 minut i 10 sekund.
Płytę zaczyna kompozycja obca, który wybudzi ze letargu nawet umarłego. Dynamiczny, melodyjny temat i niemal funkowy groove. Opowieść inicjuje śpiewny saksofon, mocna, akustyczna sekcja stawia zasieki, a gitara z prądem pcha wszystkich w eksplozywne tango. Temat powraca raz za razem, ale solą tego momentu, jak i wielu w trakcie całej płyty, są improwizacje saksofonisty i gitarzysty. Ponieważ jednak prawie wszystko dzieje się tu na dużej dynamice, nie ma czasu na antrakty solowe. Improwizacje toczą się symultanicznie, a momenty, gdy którykolwiek z artystów milknie należą do rzadkości. Owa programowa kolektywność, to jeden z elementów, który konstytuuje jakość tej muzyki.
Drugi utwór pachnie post-rockiem. Sam temat podany jest bardzo swobodnie, skory na wszelkie interpretacje. Muzyka bucha ogniem, choć wieńczy ją post-bluesowe spowolnienie. Trzecia kompozycja zaczyna się wręcz dancingowo, ale szybko wpada w wir ekspresyjnych podmuchów tenoru, wspartych żelazną sekcją rytmu. Kluczem do tej części jest fantastyczna ekspozycja Lopesa, który razi psycho-rockowymi emocjami. Czwarty i piąty utwór otwierają amerykańscy bracia (synowie Denisa!). Najpierw koncentrujemy się na spokojnym, niemal balladowym saksofonie, który dość szybko łapie post-aylerowskiego bakcyla mistycyzmu, a w piątej części natrafiamy na dynamiczną i rytmiczną pracę sekcji, funkująca gitarę i tenże saksofon, który zdolny jest skruszyć każdy mur. Znów świetny moment Lopesa, który snuje abstrakcyjną, nieco separatywną opowieść, którą świetnie kontrapunktuje tenorzysta. Każdy z wątków ma tu swoją wartość, a dyspozycja dnia każdego z muzyków gwarantuje nam mistrzowskie wykonanie. Ostatni utwór zdaje się, że konsumuje wszelkie walory Believe, believe. Pokaz warsztatu, wyobraźni, no i przede wszystkim świetnej kooperacji wewnątrz kwartetu. Ogniste pętle narracji, bystre interakcje i na ostatniej prostej jurny, free jazzowy galop.
autor: Andrzej Nowak
Editor's info:
It took some time (“Live in Madison”, the previous releaseof this Luso-American band, dates back from 2013), but here is the much expected fourth album by portuguese guitarist Luís Lopes’ Humanization 4tet. With tenor saxophonist Rodrigo Amado and the Gonzalez brothers Aaron and Stefan playing the double bass and the drum kit, respectively, the quartet goes further into the territory they decided to explore, the one discovered by them 12 years ago on the crack between the free jazz tradition and what we now call jazzcore – meaning jazz feeded by the energy and the distorted, feedbacked sound of punk and metal. Last year’s tour of the group (2018) in the United States resulted in this new opus recorded in front of an audience at Marigny Studios New Orleans with all the vitality and truth of a live session. Being the most persistent of all Lopes’ projects (like Lisbon-Berlin Trio, Guillotine, Noise Solo, Love Song and more), it’s also the more collective-driven, and that’s why Luís Lopes only signs a composition, among two by Amado, two by Aaron González and one by Stefan, mixed with Bill Lee’s song dedicated to Eddie Harris. And yes, this is free music you can jump and dance to, acid like a lemon, but joyful as a post-party sunrise.
muzycy:
Luís Lopes electric guitar
Rodrigo Amado tenor saxophone
Aaron Gonzalez doublebass
Stefan Gonzalez drums
utwory:
1. Eddie Harris / Tranquilidad Alborotadora 9:45
2. Replicate I 3:44
3. Engorged Mosquitoes 7:26
4. She 4:20
5. Brainlust Distraction 6:01
6. Replicate II 3:42
wydano: 2020-04
nagrano: Recorded June 29th 2018 by Rick Nelson at Marigny Studios, New Orleans
more info: www.cleanfeed-records.com
more info2: www.luislopes.pt
CF549CD
Opis
- Wydawca
- Clean Feed (POR)
- Artysta
- Luís Lopes Humanization 4tet
- Nazwa
- Believe, Believe
- Instrument
- guitar
- Zawiera
- CD
chat
Komentarze (0)
Na razie nie dodano żadnej recenzji.