search

Roots Magic: Take Root Among the Stars

69,99 zł
Brutto
Ilość

 

Polityka prywatności

 

Zasady dostawy

 

Zasady reklamacji

Avant Jazz / Free Improvisation / Avant-Garde
premiera polska:
2020-08-03
kontynent: Europa
kraj: Włochy
opakowanie: kartonowe etui
opis:

multikulti.com - ocena * * * * *:
Chyba dotąd nie było europejskiego zespołu, który by z takim efektem przeszczepił tradycję chicagowskiego AACM-owskiego jazzu na grunt Europy. Założony w 2013 roku przez klarnecistę Alberto Popollę, saksofonistę Errico De Fabritiisa, kontrabasistę Gianfranco Tedeschiego oraz perkusistę Fabrizio Sperę ROOTS MAGIC to zespół bez precedensu. Fuzja tradycyjnego bluesa z muzyką improwizowaną o wyraźnej proweniencji freejazzowej. Rezygnując z instrumentu harmonicznego, członkowie formacji położyli nacisk na muzyczną wolność i surowość brzmienia.

Po dwóch latach od swojego powstania zespół wydał debiutancki album "Hoodoo Blues" (Clean Feed 2015). Wydawca zapowiadał album "Hoodoo Blues" jako Avant-Garde Blues, jako fuzję wpływów Blind Willie'go Johnsona, Charley'a Pattona i freejazzowej wrażliwości spod znaku Juliusa Hemphilla, Phila Cohrana, Johna Cartera, Sun Ra i Olu Dary.
Tak pisaliśmy o debiucie:
(...) Kwintet włoskich muzyków, który przyjął nazwę Roots Magic nagrał porywającą płytę, która może stanowić kolejny ważny punkt orientacyjny w historii tych dwóch gatunków. Konwencja tej płyty polega na swoistym collage'u tych dwóch stylistyk (jazzu i bluesa), a nawet epok (tradycyjnego bluesa i epoki free jazzu). Wybitne umiejętności muzyków (ten skład wydaje się nie mieć słabego punktu, każdy muzyk wykorzystuje tu swój wielki potencjał) podporządkowane są tu formie i dramaturgii. A dzieje się tutaj wiele!
Roots Magic postawi na nogi tych, którzy dali sobie spokój z tradycją jazzową, z muzyki zespołu płynie coś, co w surrealistycznej formie stawia znak zapytania nad gatunkowymi podziałami, które włoscy rozrabiacy rozbijają w pył (...)
Płyta wzbudziła duże zainteresowanie dziennikarzy muzycznych, co znalazło swoje odzwierciedlenie w wysokich miejscach w rankingach podsumowujących premiery fonograficzne roku 2015 (wysokie lokaty w New York Jazz Record czy Musica Jazz Top Poll).

Drugi album "Last Kind Words" (Clean Feed 2017) był wspaniałą kontynuacją oryginalnej koncepcji z debiutu.
Tak pisaliśmy o drugiej płycie zespołu:
(...) Dźwiękowe misterium, ekstatyczny mariaż brutalności i namiętności. Dzięki wartkiej narracji, dobrze zarysowanym muzycznym wątkom, fenomenalnym improwizatorom, celującym w kolektywnym szaleństwie, kapitalnym aranżacjom tematów zanurzonych w kulturowych rytuałach, płyta trzyma w napięciu od pierwszego do ostatniego dźwięku. A momenty, kiedy freejazzowe szaleństwo zderza się z ludycznością melodyjnych tematów Charley'a Pattona, Juliusa Hemphilla, Mariona Browna, Pee Wee Russella czy Henry'ego Threadgillaz z motoryką kapeli bluesowej są po prostu zachwycające (...)

Teraz otrzymujemy trzeci album, zatytułowany "Take Root Among the Stars' (Clean Feed 2020).
Sygnał do ataku daje "Frankiphone Blues", napisany przez Phila Cohrana, współpracownika jednego z cesarzy jazzu - Sun Ra. Mistrzowska interakcja, muzycy są w gazie, na pełnej prędkości wchodzą w gęstą, sub-orkiestrową formułę. Wielce pomocni okazują się tutaj zaproszeni muzycy - wibrafonista Francesco Lo Cascio i flecista Eugenio Colombo.
Kolejny "Humility in the Light of the Creator" Maurice'a McIntyre'a rozpoczyna się niewinnym perkusyjnym szelestem i spokojnym, niemalże kontemplacyjnym klarnetu basowego Alberto Popolla. Ale to tylko zapowiedź nadchodzącej intensywności. Zwróćcie uwagę na pełnego pasji i wigoru Fabrizio Spera, co rusz szarpiącego cugle tej czterocylindrowej maszyny.
Następnie "Devil Got My Woman" Skipa Jamesa, jeden z najwspanialszych bluesowych standardów.
Czarty jest "Still Screaming For Charles Tyler", oryginalna aranżacja członków zespołu, na którą składają się "Cha-Lacy’s Out East" i "Man Alone" autorstwa niedocenianego barytonisty Charlesa Tylera. To popis klarnetu basowego Alberto Popolli i saksofonu altowego Errico De Fabritiisa. Panowie zakrzywiają czasoprzestrzeń!
Dalej Panowie sięgają po "A Girl Named Rainbow" Ornette'a Colemana, i muszę przyznać, że robią doskonałą robotę, to odczytanie pozytywnie zaskoczy najbardziej zatwardziałego fana sztuki Ornette'a.
Pulsujący afrojazzową energią "Mean Black Cat Blues" z repertuaru Charleya Pattona, uważanego przez wielu za ojca Delta Blues, wydobywa na powierzchnię zjawiskowy, zabawny riff, który prowadzi na ku iście diabelskiej, perkusyjnej kulminacji.
Przedostatni "Where There Is No Sun" Sun Ra pokazuje prawdziwe mistrzostwo, z jakim muzycy poruszają się w międzygatunkowej materii mocnych bluesowych tematów, pełnymi garściami czerpiąc ze afroamerykańskiego jazzu, spuścizny międzygatunkowej psychodelii, oraz kolektywnej improwizacji.
Całość kończy "Karen On Monday" autorstwa klarnecisty Johna Cartera. Muzycy z wdziękiem przechodzą przez kolejne kręgi emocjonalnego "piekła" wolnego jazzu, z mocną, bluesową podbudową.

Roots Magic są bardziej wyraziści niż Sons of Kemet i bardziej muzykalni niż Kamasi Washington. Czy to wystarczy by zawojować jazzową publiczność? Zobaczymy, jednego zapiekłego fana w mojej osobie już mają!
autor: Krzysztof Szamot
Copyright © 1996-2020 Multikulti Project. All rights reserved
Editor's info:
“Take Root Among the Stars”, quoting the words of the great science fiction writer Octavia Butler, here is Roots Magic’s third installment for Clean Feed. Cut by the Italian quartet, here and there augmented by a couple of special guests, historical wind player Eugenio Colombo and vibes maestro Francesco Lo Cascio, this new album comes as a further step into the borderland between Deep Blues and Creative Jazz. The new repertoire includes reworked tunes by Skip James, Kalaparusha Maurice McIntyre, Charles Tyler and Ornette Coleman plus new works on some of the band’s favorite composers, Charley Patton, Phil Cohran, John Carter, and Sun Ra. The album opens up with Phil Cohran’s Frankiphone Blues, a deep sensuous Afro oriented groove and tight horn arrangements, perfectly enhanced by Colombo’s flute solo and Lo Cascio’s oblique harmonies. Energy music and Free Jazz keep striking a chord with the four Italians via the ultra-out spiritual sound of Kalaparusha’s take and some boiling improvisations on their tribute to Charles Tyler. The spirit of the Delta is conjured here through a challenging version of Skip James’s daunting classic Devil Got my Woman and the fat, earthy pulse of Patton’s Mean Black Cat Blues. The album closes with John Carter’s Karen on Monday, A beautiful contemplative clarinet tune immersed in a wide-open soundscape with the quartet displaying a more explorative approach to sound, timbre, and noise.

muzycy:
Alberto Popollla clarinet & bass clarinet, objects
Errico De Fabritiis alto & baritone sax, mouth harp
Gianfranco Tedeschi double bass
Fabrizio Spera drums, percussion, zither

guests: Eugenio Colombo flute on 1, bass flute on 3
Francesco Lo Cascio vibraphone on 1, gong

utwory:
1. Frankiphone Blues (Phil Cohran)
2. Humility in the Light of Creator (Kalaparusha Maurice McIntyre)
3. Devil got my Woman (Skip James)
4. Still Screaming for Charles Tyler / includes: Cha Lacy's Out East / Man Alone (CharlesTyler)
5. A Girl Named Rainbow (Ornette Coleman)
6. Mean Black Cat Blues (Charley Patton)
7. When there is No Sun (Sun Ra)
8. Karen on Monday (John Carter)

wydano: 2020-07
nagrano: Recorded by Gabriele Conti, Stone Recording Studio, Roma, September 2019

more info: www.cleanfeed-records.com
more info2: www.roots-magic.com





CF545CD

Opis

Wydawca
Clean Feed (POR)
Artysta
Roots Magic
Nazwa
Take Root Among the Stars
Zawiera
CD
chat Komentarze (0)
Na razie nie dodano żadnej recenzji.