The Fictive Five: Anything Is Possible

Avant Jazz / Free Improvisation / Avant-Garde
premiera polska: 2019-04-10
opakowanie: kartonowe etui
opis:
multikulti.com - ocena * * * * 1/2:
Każdy zna te powiedzenia jak "same nazwiska nie grają", "nadmiar grzybów w barszczu nie musi poprawiać jego smaku"....
Jednak jak nie czekać z niecierpliwością na płytę, na której grają Larry Ochs, Nate Wooley, Ken Filiano, Pascal Niggenkemper i Harris Eisenstadt. Panowie nazwali się The Fictive Five i po kilkukrotnej lekturze płyty głosuję za zmianą nazwy na The Magic Five!

Historia zaczęła się od płyty "The Fictive Five", którą Larry Ochs wydał w Tzadik Records w 2015 roku. Tak pisał nasz recenzent o płycie (. . .) Dla Ochsa w pracy kompozytorskiej ważne jest jak mogą biec myśli odbiorcy, jest ciekaw ich odczuć i skojarzeń. By podkreślić jeszcze ten emocjonalny styl grania i improwizacji - odrzuca tutaj wszelkie systemy kierowania improwizacją poszczególnych muzyków, i pozostawia im zupełnie wolną rękę tak, by nie krępować ich wyobraźni.
Efekt jest cudownie przejrzysty i esencjonalny, uduchowiony, ale i wyciszony równocześnie. Wspaniałe sola i dialogi łączą się w spójną i zwartą całość mimo rozbudowanej formy poszczególnych utworów (. . .)

Ten, kto zna dorobek nestora awangardowego jazzu - Larry'ego Ochsa wie, że mamy do czynienia z zawodnikiem wagi ciężkiej. Rova Saxophone Quartet, którego był założycielem to jasny punkt na mapie jazzu. Zapraszany przez Steve'a Lacy’ego, Freda Fritha, Wadadę Leo Smitha, George'a Lewisa, Johna Zorna, Dereka Bailey'a, Lawrence'a 'Butch' Morrisa, Barry'ego Guy‘a, czy Anthony'ego Braxtona do wspólnych projektów, wypracował oryginalny styl. W ostatnich latach coraz częściej angażuje się w projekty oparte na wolnej formie, w których rygor kompozycyjny nie porządkuje narracji muzycznej. Tak jest i w przypadku formacji The Fictive Five.

Kolektywny czar pięciu mistrzów gatunku nie pozostawi nikogo obojętnym, wiele tu niepokoju i nieoczywistości, razem prezentują najwyższy stopień wtajemniczenia. Trzy kompozycje dostarczył Ochs, dwie pozostałe to wspólne dzieło piątki muzyków. Tak jak to było na debiutanckiej płycie zespołu, Ochs swoje kompozycje dedykuje ważnym dla niego postaciom, są to Spike Lee, Cecil Taylor i Warren Sonbert. Całość w magiczny sposób przywołuje energię free jazzu lat 60-tych. Muzyczna narracja, bogata w nagłe zwroty akcji, rozwija się w wielu kierunkach, linearność opowieści nie leży w gestii zainteresowań muzyków, w końcu całkiem spora część naszych przeżyć ma charakter nieliniowy, ale o tym kultura masowa milczy jak zaklęta. Skład z dwoma basistami (Ken Filiano i Pascal Niggenkemper) daje przestrzeń do nowych poszukiwań, a obaj panowie z rączą zręcznością mkną pomiędzy rytmicznymi i harmonicznymi strukturami. Ten skład po mistrzowsku wyczarowuje moc niezapomnianych wrażeń i pełnokrwistych emocji. No, ale w końcu słuchamy The Magic Five!
autor: MAd
Copyright © 1996-2019 Multikulti Project. All rights reserved
Editor's info:
Larry Ochs quintet with trumpeter Nate Wooley, bassists Ken Filiano and Pascal Niggenkemper and drummer Harris Eisenstadt started with an intriguing ambition: to create soundscapes (landscapes with sound, or what the acousmatic French composers call “cinema pour l’oreille” – cinema for the ear in English) with the language of jazz and the procedures of improvisation. To fulfill this concept, Ochs sought inspiration from visual artists and film directors like William Kentridge and Wim Wenders. Or, the reverse: upon realization of the soundscspe, he dedicated the work to a film-maker, essentially invititing the invitee (and all listeners) to create imagery for the now-existing soundscape. At their second opus, “Anything is Possible”, the connection with specific personalities and their works is more loose, but it continues. One piece is dedicated to Spike Lee and another to Warren Sonbert, but in the middle there’s a tribute to Cecil Taylor, in a gesture saying much about the recognition of the inner imagetic qualities of music itself, personified by a master in that domain. The presence of two double basses keeps the center of gravity of the music lower than in a common jazz combo, with crispy drumming on the bottom and, on the top, two horns contrasting harsh (Ochs tenor saxophone) and crystalline (Wooley) sounds, either when playing unisons or getting argumentative. If you know Larry Ochs from his work with the Rova saxophone quartet you’ll recognize the same type of structures and narrative strategies, but it will be different. Here, the ignition of your imaginative skills is intended.

muzycy:
Larry Ochs tenor and sopranino saxophones
Nate Wooley trumpet
Ken Filiano bass and effects
Pascal Niggenkemper bass and effects
Harris Eisenstadt drums

utwory:
1) Immediate Human Response (for Spike Lee) - Larry Ochs (11:42)
2) The Others Dream - Larry Ochs (20:01)
3) And the Door Blows Open (for Cecil Taylor) - Ochs, Wooley, Filiano, Niggenkemper, Eisenstadt (3:58)
4) With Liberties and Latitude for All - Larry Ochs (for Warren Sonbert) (19:28)
5) A Fictive Form of Closure - Ochs, Wooley, Filiano, Niggenkemper, Eisenstadt (6:50)

wydano: 2019-03
nagrano: Recorded by James Dellatacoma on May 29, 2018, at Orange Music Sound Studios, West Orange, New Jersey
Mixing by J. Goody at Megasonic Sound, Oakland, California
Mastering by Myles Boisen at Headless Buddha Lab, Oakland

more info: www.cleanfeed-records.com