João Camões, Jean-Luc Cappozzo, Jean-Marc Foussat: Autres Paysages

Avant Jazz / Free Improvisation / Avant-Garde
premiera polska: 2017-11-30
opakowanie: kartonowe etui
opis:
multikulti.com - ocena * * * * 1/2:
Niech was nie zwiedzie bajkowa okładka płyty, choć odnajdujemy tu ślady onirycznej wyobraźni, mamy tu do czynienia z pełnokrwistą muzyką improwizowaną o elektroakustycznej charakterystyce brzmieniowej, aczkolwiek bez wątpienia prowadzoną wedle precyzyjnych instrukcji trójki muzykantów.

Jeden Portugalczyk - altowiolinista Joao Camoes (okazjonalnie na instrumencie dętym o nazwie mey) i dwójka francuskich improwizatorów - trębacz Jean-Luc Cappozzo (grający tu jeszcze na skrzydłówce i harmonic flute) i odpowiedzialny za elektronikę Jean-Marc Foussat w trzech kompozycjo-improwizacjach.
Z tego składu to urodzony w 1954 roku Cappozzo jest najbardziej znany, jeden z filarów europejskiej sceny improwizowanej, jest tutaj swoistym łącznikiem ze światem muzyki jazzowej (szczególnie, gdy gra czystym dźwiękiem na trąbce). Nieco senna narracja ma ukryty wewnętrzny nerw, rodzaj podskórnego niepokoju.
Akustyczny nerw improwizacji skonfrontowany z syntetycznym szumem i trzaskami, w instrumentach trójki muzyków sprawia wrażenie czegoś bardzo organicznego. Jest to bardzo cenne, szczególnie w kontekście temperatury muzyki przez nich wykonywanej. Pojawiające się w "Berceuse Pour Manuel" strzępki field recording uzupełniają tę zaskakującą układanką barwnych i żywotnych motywów, składających się na "Autres Paysages', płytę godną polecenia!
Autor: Mariusz Zawiślak
Copyright © 1996-2017 Multikulti Project. All rights reserved


spontaneousmusictribune.blogspot.com:
Nie pierwsze dziś spotkanie żywych instrumentów z progresywną, współczesną elektroniką. Mieszanka młodości z doświadczeniem, a bodaj ten najbardziej obyty w świecie muzyki improwizowanej pracować będzie na kablach! A zatem poznajmy muzyków w kolejności, w jakiej zostali oni wymienieni na okładce płyty: Joao Camoes – altówka i obój, Jean-Luc Cappozzo – trąbka, flugelhorn i flet (harmoniczny) oraz Jean-Marc Foussat – elektronika, przedmioty różne i głos. Dysk Autres Paysages, który dostarcza znany edytor portugalski, trwa 54 minuty i składa się z trzech improwizacji, zarejestrowanych w trakcie dwóch studyjnych okoliczności, we Francji, w roku 2015 i 2016.

Multiplikujące się stado dzikich ptaków tapla się w nawałnicy rytmu, opuszczanej na muzyków wprost z nieboskłonu. Wielowymiarowe środowisko elektroakustyczne drży i wibruje. O tak, na kablach Jean-Marca można wyczarować każdą rzeczywistość. Tuż obok, nie zawsze w środku tego tygla czarów fonicznych, zagnieździły się dwa żywe instrumenty – trąbka i altówka. Niemniej narracja jest zwarta, dość płynna, kolektywna, z odrobiną przestrzeni na akustyczne fanaberie Cappozzo i Camoesa. Rodzaj współczesnej kameralistyki, upstrzonej elektroniką, która nie lubi tracić niczego z pola widzenia. Z czasem poziom jej inwazyjności szczęśliwie maleje, dzięki czemu recenzent ma o czym pisać. E-music komentuje, buduje most pomiędzy trąbką, a altówką, czasami sprawia też wrażenie parasola ochronnego. Oczywiście na końcu języka piszącego te słowa, zawiesza się kilka pytań retorycznych o tzw. wartość dodaną, jaką wnoszą do tej improwizacji manipulacje na kablach. Muzycy, jakkolwiek, nie generują na tym etapie występu nadmiaru energii kinetycznej, raczej dawkują nam emocje. Być może całej narracji przydałby się kontakt z nożycami producenckimi. Z drugiej jednak strony, każde takie działanie pozbawiałoby nas kilku naprawdę frapujących dźwięków, zwłaszcza tych, za które odpowiedzialny jest portugalski altowiolinista. Mimo wszakże kilku wyżej zasygnalizowanych ambiwalencji, recenzent musi przyznać, że finał pierwszego utworu jest bardziej niż ekscytujący. Napięcie rośnie, muzycy napinają muskuły, wyobraźnia buzuje. Trąbka osiąga stan wrzenia, viola rysuje dynamiczne pasaże, a e-music sieje grozę, godną każdego odcinka nowej serii Twin Peaks. A samo wybrzmiewanie jest traumatycznie błyskotliwe! Na starcie drugiego odcinka znów spod kabli wysnuwają się złowieszcze klimaty, tu odrobinę oniryczne, smukłe i strzeliste. Pląsy żywych kreślą linię zycia, która może się za moment urwać w pół zdania. Nadmiar tych ostatnich na przedzie narracji mobilizuje Foussata do większej aktywności, co nie sprzyja jakości improwizacji w tym akurat momencie. Wszakże 15 minuta i garść udanych imitacji trąbki i altówki ratuje smak estetyczny tego fragmentu. Ostatni utwór płyty wnosi trochę nowych dźwięków, zarówno tych syntetycznych, jak i akustycznych. Słyszmy … szczekające psy, które zwiastują dobrą, zwinną eskalację (co służy przecież każdej improwizacji), a na finał dźwięki oboju i fletu, trochę na zasadzie dramaturgicznej przekory, choć na wysokim artystycznie poziomie. Ostatni dźwięk dopada wszystkich w atmosferze wzajemnego zrozumienia.
Autor: Andrzej Nowak

Editor's info:
The years spent in Paris by Portuguese violist Joao Camoes prove to be fruitful once again with this new CD, his third with French synthesist Jean-Marc Foussat (the first one was a trio with Claude Parle and the second one a duo). This time, their creative partnership involves one of the most amazing trumpeters active today, Jean-Luc Cappozzo, and it goes to its highest pick ever. “Autres Paysages” is an intriguing opus of electro-acoustic improvisation, combining aspects of contemporary classical and experimental music with all the weight of the history of jazz, very well known by Cappozzo – the only French trumpet player, that we know of, to be invited by Dizzy Gillespie to play with him in concert. The music is collective in its essence, and sometimes it’s difficult to identify who is playing what in the formed clouds of timbre and pitch or, as we read in the liner notes of the record, «who hides behind the universality of sound». Preparations and extended techniques are used in the playing of the acoustic instruments, changing their respective tones and confusing them with the sounds coming from the electronic devices. But it’s not always like that, and both the viola and the trumpet find space to marvel us with its chamber and jazzy qualities, supported by the pulses of a Synthi AKS. Few times abstract music was this moody, putting you in a dreamlike state, surrendered to the beauty of it all.

muzycy:
Joao Camoes: viola and mey
Jean-Luc Cappozzo: trumpet, flugelhorn and harmonic flute
Jean-Marc Foussat: electronics, other devices and voice

utwory:
1. L'espace Qui Nous Sépare 21:17
2. Des Tes Yeux Aux Miens 15:20
3. Berceuse Pour Manuel 17:24

wydano: 2017-11
nagrano: Recorded in 30.10.2015 at Studio Pyjama (La Garenne-Colombes) and in 27.03.2016 at Espace EnCours (Paris)

more info: www.cleanfeed-records.com