Jim Hall / Enrico Pieranunzi: Duologues

Straightahead / Mainstream Jazz
premiera polska: 2005-10-12
opakowanie: plastikowe etui
opis: To pierwsze spotkanie legendarnego gitarzysty Jim'iego Hall'a i wirtuoza fortepianu Enrico Pieranunzi'ego. Niewiarygodna wrażliwość obu artystów i skupienie ich na muzyce i partnerze duetu sprawiają, że sucha się ich niczym jednego organizmu odnajdującego coraz to nowe dźwięki z zegarmistrzowską wprost precyzją. Absolutne zespolenie muzyki i percepcji obu mistrzów.

muzyka.gery.pl, ocena: *****
Tam, gdzie spotykają się wielcy muzycy, dochodzi do wielkich (i niezwykłych zarazem) muzycznych zdarzeń. A do takich muzyków niewątpliwie należą Jim Hall i Enrico Pieranunzi.

Pierwszy z nich, to legendarny już gitarzysta. Pomimo swojego wieku (76 lat!), wciąż jest bardzo aktywny na scenie, jak i poza nią (w ostatnich latach sporo nagrywa, a także uczy). Lista gwiazd światowego jazzu, z którymi współpracował, jest imponująca (znajdują się tam, m.in. Bill Evans, Paul Desmond, Stan Getz, Gerry Mulligan, czy Herbie Hancock).

O Enrico Pieranunzim mówi się, że to najlepszy europejski aranżer jazzowy. Szczególnie ceniony jest za swoją 'śródziemnomorską" (czy też konkretniej - 'włoską") wrażliwość, która cechuje jego muzykę.

Nagranie płyty 'Duologues" było pierwszym spotkaniem tych dwóch muzyków. Tym bardziej zdumiewa to, iż niesamowicie ze sobą współgrają, wzajemnie sobie nie przeszkadzając. Takiego rodzaju duety (fortepian i gitara) niosą ze sobą ryzyko, iż muzyczny 'obraz" może być nieczytelny, zamazany. W tym przypadku nic takiego się nie dzieje. Precyzja, z jaką zarówno Hall, jak i Pieranunzi wydobywają dźwięki ze swoich instrumentów sprawia, że poszczególne partie są bardzo wyraźne. Niezwykła umiejętność wzajemnego słuchania siebie i wspólnego tworzenia muzycznych opowieści dała tutaj efekt spójności muzycznego przekazu, a to bardzo istotne.

Materiał zaprezentowany na tej płycie wymaga od słuchacza skupienia - jest to w końcu free jazz, tyle że w dosyć 'przyswajalnej" formie - przyjemnej dla słuchania, ale tylko dla odbiorcy, którego umysł otwarty jest na muzyczne eksperymenty. A takich tu nie brakuje (mam tu na myśli utwory: 'Careful", 'The point of issue", 'Jimlogue" czy 3 utwory zatytułowane 'Duologue" - najbardziej free jazzowe na całym albumie). Pozostałe utwory przynoszą ze sobą momenty wytchnienia i relaksu. Tutaj wrażliwość obu muzyków da się najlepiej usłyszeć (walc jazzowy 'From E. to C." czy 'Dreamlogue" - utwór zamykający płytę). Na szczególną uwagę zasługuje także utwór nawiązujący do znanego standardu 'My Funny Valentine" - tutaj zatytułowany 'Our Valentines".

Płyta została nagrana na żywo w studio, bez jakichkolwiek późniejszych korekt czy dograń, co pozwoliło uchwycić ten jedyny i niepowtarzalny muzyczny moment.

Wartość płyty podkreśla także fakt, iż została ona wydana we włoskiej wytwórni CAM Jazz, której nagrania charakteryzuje wysoka jakość brzmienia.

Podsumowując - ta płyta to kawałek ambitnego, ale i niezwykle smacznego kameralnego jazzu. Po raz kolejny wielcy udowodnili swoją klasę. Polecam!
[Tomek Byczek]

www.jazzviews.co.uk:
(...)While the duo occasionally leans to the lyrical-Piernanunzi's jazz waltz "From E. to C." and Jane Hall's "Something Tells Me"-the overall atmosphere is more experimental. Both players' inherent economy and tendency to develop themes that, even at their most angular, are eminently singable makes Duologues a kind of approachable free jazz, easy on the ears, but not for the lazy-minded-or for those afraid to leave their comfort zone.

All About Jazz:
(...) Duologues brings Hall and Pieranunzi together for a program of spontaneous improvisations and original compositions defined by a shared sense of adventure. Hall's tone combines occasionally processed hollowbody warmth with an organic acoustic sound, bringing surprising textural breadth. Piano/guitar duets run the inherent risk of sounding cluttered, yet Hall and Pieranunzi-even when engaged in total free play-always use their ears, creating pieces that are rich but never busy.
While the duo occasionally leans to the lyrical-Piernanunzi's jazz waltz "From E. to C." and Jane Hall's "Something Tells Me"-the overall atmosphere is more experimental. Both players' inherent economy and tendency to develop themes that, even at their most angular, are eminently singable makes Duologues a kind of approachable free jazz: easy on the ears, but not for the lazy-minded-or for those afraid to leave their comfort zone.
Poprzednie płyty Enrico Pieranunziego:

Tygodnik Powszechny, 2005-05
'...'Fellini Jazz' to jedna z najlepszych europejskich (jeśli zapomnieć, że Wheeler, Potter, Haden i Motian przypłynęli zza oceanu...) płyt jazzowych nowego tysiąclecia...' [Łukasz Tischner]

Audio Video, 2004-06 - audiofilska płyta miesiąca
...Mamy doczynienia z prawdziwym dziełem, mamy więc niezwyczajny duet: Fellini-Rota (płytę uzupełniają kompozycja Luisa Bacalova i dwie oryginalne kompozycje lidera zespołu) i niezwyczajny kwintet złożony z pierwszoplanowych gwiazd jazzu.

Corriere Della Sera, ocena: Płyta Tygodnia
'...Płyta, którą koniecznie trzeba słuchać i smakować aż do odkrycia jej najbardziej ukrytych smaków...'

Audio 11/2004, ocena: muzyka: ****, realizacja: ****

Audio Video, 2004-06, ocena: płyta audiofilska - rewelacja
'...Enrico Pieranunzi to pianista delikatny i łagodny, potrafi być jednak wibrujący i taneczny. Przy tym rozluźniony, co pozwala każdej nucie zabrzmieć jak należy.

Liner notes, Ira Gitler
'...Raz opisalem orginalne nagranie 'Ruby My Dear' Theloniousa Monka jako 'sentyment bez sentymentalności'. Kompozycje i gra Enrico Pieranunzi'ego na swój sposób są również takie. Bezsprzecznie jest on zarówno romantykiem jaki i myślicielem. Połączenie serca i umysłu jest najbardziej wartościową kompozycją w jakiejkolwiek dziedzinie sztuki. Ten smak jest idywidualnie odbierany przez każdego człowieka. Twórczość Pieranunzi'ego, przyjemnie mocna jak aromatyczny napar, wciąga Cię. Sprawia, że myślisz. I sprawia, że czujesz...'
Corriere Della Sera, Claudio Sessa'...Więcej melodii tria Pieranunzi-Johnson-Baron by pieścić twoje uszy. Magia tria uderza prosto w twoją duszę i łaskocze ją delikatnie nowymi kompozycjami Enrico, Marc'a i Joe'ya. Czysta przyjemność...'

Jazz Forum, 2006-03
'...Przywodzi on na myśl duet Halla z innym pianistą, tj. płytę 'Undercurrent" nagraną przed laty wraz z Billem Evansem. To właśnie tamtej płycie znalazł się między innymi znany standard Harta i Rogersa 'My Funny Valentine". O ile jednak Evans i Hall interpretują ten utwór, o tyle Hall z Pieranunzim zaledwie do niego nawiązują (stąd też tytuł): Najpierw w pierwszych taktach utworu sygnalizuje go gitara Halla, po czym podejmuje go, już w swoistym przetworzeniu, fortepian Pieranunziego. I taka jest cała ta płyta - nie ma w nic sztampowego, nic przewidywalnego, a jest prowadzony na najwyższym poziomie dialog dwóch wybitnych muzyków. Dialog właśnie, bo w przypadku większości utworów trudno o tym, iż jeden z muzyków improwizuje, a drugi pełni rolę akompaniatora, nie mamy tu nigdy sztywnego podziału ról, a improwizacje obydwu muzyków nieustannie się przeplatają. W sumie mamy tu do czynienia z kameralnym jazzem na najwyższym poziomie.[Jarosław Merecki SDS]

muzycy:
Jim Hall: guitar
Enrico Pieranunzi: piano

utwory:
1 Duologue 1 02:32
2 Careful 05:24
3 From E. To C. 06:14
4 Our Valentines 10:42
5 Duologue 2 02:24
6 The Point At Issue 04:17
7 Something Tells Me 04:39
8 Jimlogue 04:36
9 Duologue 3 04:49
10 Dreamlogue 06:24

wydano: 2005-08
nagrano: 52:24
more info: www.CamJazz.com
more info2: www.enricopieranunzi.com