Robert Plant & Alison Krauss: Raising Sand

Country / Bluegrass / Pop Rock
premiera polska: 2007-11-08
kontynent: Ameryka Północna
kraj: USA
opakowanie: Jewelcaseowe etui
opis:
Audio:
Duet to zaskakujący i niezwykły: Robert Plant, jeden z najznakomitszych i najbardziej rozpoznawalnych głosów w dziejach rocka i Alison Krauss, gwiazda muzyki country i bluegrass. Dwójka wybitnych wokalistów połączyła siły i nagrała intrygujący album z piosenkami z różnych muzycznych półek.
Na płycie znalazły się nowe interpretacje utworów z repertuaru m.in. Canned Heat, Toma Waitsa, Townesa Van Zandta, The Everly Brothers oraz kompozycja napisana przez tandem Page/Plant - Please Read The Letter, a ich łącznikiem są stonowane, niemal akustyczne aranżacje bliższe country niż rocka.
Na Raising Sand słyszymy zupełnie innego Planta niż dotąd znaliśmy. "Ona pokazała mi, jak śpiewać subtelnie" ? mówi o swojej partnerce. Nic dodać nic ująć!
autor: Grzegorz Dusza

Teraz Rock:
Czym jest płyta Raising Sand, firmowana przez Roberta Planta, jeden z najznakomitszych głosów w świecie rocka, i Alison Krauss, działającą na country-folkowym i bluegrassowym poletku? Ano zbiorem trzynastu utworów wykonywanych wcześniej przez innych wykonawców, głównie z kręgów folkowo-country’owo-bluesowych. Wyjątek to piosenka Please Read The Letter, która pojawiła się w 1998 roku na płycie Walking Into Clarksdale duetu Page & Plant. Przeważają rzeczy właściwie nieznane, bez wątpienia wartościowe, ale dalekie od statusu radiowych hitów.
To wyciszona płyta. Zagrana głównie na akustycznych gitarach, kontrabasie i z delikatnym perkusyjnym tłem. Wysmakowana, jeśli chodzi o aranżację, intrygująco przede wszystkim zaśpiewana. Wystarczy posłuchać tajemniczego utworu Rich Woman, który wykonywał przed laty zespół Canned Heat. Wcale nie czuje się, że od jego powstania minęło już pół wieku. Plant i Krauss zaczynają od „mocnego” unisona, co w zestawieniu z monotonią i spokojem akompaniamentu dało naprawdę fajny, ocierający się o prawdziwie rockową ekspresję efekt. Z żywszych numerów warto wspomnieć jeszcze o Gone Gone Gone (Done Moved On) z repertuaru The Everly Brothers, który ze względu na sposób śpiewania Planta i warstwę rytmiczną może kojarzyć się z zeppelinowym The Battle Of Evermore z „czwórki” (w którym również pojawiał się kobiecy głos – wokalistki folkowej Sandy Denny). Rockowe ucho na dłużej zatrzymuje się również przy ożywionym odrobiną psychodelii, lekko transowym Fortune Teller. Bo i fajne, pogmatwane dźwiękowo solo gitary, i ładna wokaliza obecnej na płycie pani... Żeby nie było tak pięknie i... rockowo, znalazło się tu też miejsce dla mocno country’owych Through The Morning, Through The Night Gene’a Clarka z The Byrds i Let Your Loss Be Your Lessom Milta Campbella, w których wokalny udział pana Roberta jest mocno symboliczny. Dochodzą do tego pełne wdzięku, subtelnie snujące się piosenki i ballady (Polly Come Home Clarka, Stick With Me Baby Mela Tillisa). Podobnie ma się sprawa ze wspomnianym Please Read The Letter Page’a i Planta, który ze względu na wygładzoną partię wokalną Krauss i jej skrzypce traci wiele z tkwiącej w oryginale zeppelinowej zadziorności. Co innego natomiast z Trampled Rose. Tu akurat brak werwy specjalnie nie szkodzi. W oryginale pieśń ta pojawiła się na Real Gone, albumie Toma Waitsa z 2004 roku. Tu, pozbawiona jego wokalnej nonszalancji i szaleńczego muzycznego tła, urzeka niezwyczajną urodą (to dobro i imitujące smyczki klawisze w tle!). Coś jeszcze? Znakomity Nothin’ Townesa Van Zandta. Pierwsze skrzypce (dosłownie) gra tu Alison Krauss: mocno przybrudzone brzmienie jej instrumentu z dość delikatnym, bliskim niemal szeptu śpiewem wokalisty Led Zeppelin robi piorunujące wrażenie. Jak dla mnie – najważniejsza pozycja na płycie. Nie od początku do końca porywającej, ale na pewno bardzo ładnej.
autor: GRZESIEK KSZCZOTEK

artrock.pl:
(. . .) Wspólny album legendy muzyki rockowej i wokalistki country przynosi powiew ożywczych dźwięków w tym odhumanizowanym, technologicznym świecie początku XXI wieku. Zarzucono mi niedawno na naszym forum, że jestem z pokolenia, co to komputer uważa za największe zło na świecie, a syntezator pali ręce. Nic bardziej mylnego. Dźwięki stworzone przy pomocy różnych efektów, niekoniecznie bezpośrednio związanych z muzyką w tradycyjnym znaczeniu mogą być frapujące. Czemu nieraz w naszym serwisie dawałem wyraz, pisząc recenzje płyt niekoniecznie uznawanych za rockowe. Ale ... (bo zawsze musi być jakieś „ale”) byłoby równie nieprawdziwe twierdzenie, że tylko w takiej, maszynowo – industrialnej muzyce potrafimy się w obecnym czasie odnaleźć. Przeciwnie, ta tzw. „żywa” muzyka, z klasycznymi dla rocka instrumentami, muzykami wkładającymi w te nuty całą swoją duszę przerywa ten łańcuch nowoczesności, krępujący równie mocno i do bólu jak słynne progresywne solówki syntezatorowo – gitarowe (. . .)
autor: Kris
Editor's info:
One of rock's great voices meets one of country's great voices, tackling an inspired, roots-minded songbook with sonic guru T-Bone Burnett. Krauss sounds bluesy, even lusty; when she sings "I could never kill a man" on Gene Clark's "Through the Morning, Through the Night," you’re actually not 100 percent sure. Plant, meanwhile, dials it down so far, it’s often hard to identify the dude who sang "Black Dog." Yet the nuance in his vocals is as impressive as it is unprecedented. Tender, haunting, brilliant.

muzycy:
Robert Plant - voc
Alison Krauss - voc, viol
T Bone Burnett - g
Marc Ribot - g, bnjo
Gregory Leisz - g
Norman Blake - g
Dennis Crouch - b
Riley Baugus - bnjo
Patrick Warren - p, k, org
Mike Seeger - hca
Jay Bellerose - dr
Produkcja: T Bone Burnett

utwory:
1. Rich Woman
2. Killing The Blues
3. Sister Rosetta Goes Before Us
4. Polly Come Home
5. Gone Gone Gone
6. Through The Morning Through The
7. Please Read The Letter
8. Trampled Rose
9. Fortune Teller
10. Stick With Me Baby
11. Nothin'
12. Let Your Loss Be Your Lesson
13. Your Long Journey

wydano: 8. November 2007
more info: www.rounder.com
more info2: alisonkrauss.com