Bruno Maderna: Music in Two Dimensions – Works for Flute

opis:
multikulti.com - ocena * * * * *:
W połowie XX wieku, wydawało się, że klasyczna muzyka współczesna zostanie zdominowana przez komputery i elektrofony. Nowe narzędzia związane z nowymi mediami, dawały do ręki kompozytorom zupełnie nowe możliwości. Powstawały studia eksperymentalne, guru nowej estetyki - Karlheinz Stockhausen przedstawił teoretyczne podstawy muzyki elektronicznej, nazywanej wtedy elektronową.
Do muzycznych eksperymentów akces zgłosiło wielu kompozytorów w Europie i USA. Wśród nich jednym z ważniejszych okazał się być włoski kompozytor i dyrygent - Bruno Maderna. Od dwunastego roku życia dyrygował, zyskując sławę cudownego dziecka. Kompozycję studiował w konserwatorium w Rzymie (u A. Bustiniego) i w Wenecji (u Gian-Francesco Malipiero). Studia dyrygenckie odbył pod kierunkiem A. de Guarnieriego w Sienie. W latach wojny powołany do wojska, uczestniczył w kampanii rosyjskiej, później przyłączył się do ruchu oporu.
W 1948 zetknął się z Hermannem Scherchenem, który zainteresował go techniką dodekafoniczną. Od tej chwili dzielił swe zainteresowania między kompozycję, dyrygenturę i działalność pedagogiczną (Darmstadt, Mediolan, Salzburg, Tanglewood, Nowy Jork).
Odegrał zasadniczą rolę w ukształtowaniu się awangardy włoskiej po 1945. W 1954 wspólnie z Luciano Berio założył w Mediolanie Studio de la Fonologia. W latach 1957-58 prowadził kurs techniki dodekafonicznej w Mediolanie. Był silnie związany z Darmstadtem, gdzie początkowo uczestniczył w kursach, a potem prowadził seminaria. W 1963 osiedlił się tam na stałe.

Do jego fundamentalnych dzieł należy "Musica su due dimensioni" z 1958 roku – elektroakustyczne dzieło na flet i taśmę. Na wydanej przez MODE Records płycie usłyszmy ponadto kompozycje Maderny na flet i orkiestrę, flet i skrzypce jak tez na solowy flet. Kompozycje te doskonale oddają jedną z dominant stylu Maderny, uważał on bowiem, że czysta elektronika, jeżeli nawet przynosiła fascynujące ekekty brzmieniowe, okazywała się szybko nudna. Ciekawsze było zestawianie tradycyjnych elementów z nowymi. Brono Maderna śmiało łączył świat dźwięków z nowymi mediami.

Muzyka te jest pełna dwuznaczności, Maderna dąży do wydobycia z oczywistych dźwieków prawdziwego sensu, do uwolnienia go ze struktury. Choc znany głównie jako wykładowca, ewentualnie dyrygent, i jako ten, któremu Boulez poświęcił swoją słynną kompozycję “Rituel", wniósł do XX-wiecznej muzyki klasycznej osobny głos. Dopiero od niedawna mamy możność obcowania z jego muzyką, w której nietrudno usłyszeć zalążki dzisiejszego surkonwencjonalizmu i powrotu do romantycznej gestykulacji.
Copyright © 1996-2017 Multikulti Project. All rights reserved


Editor's info:
In honor of the 40th anniversary of great composer/ conductor Bruno Maderna’s (1920-73) death, Mode is pleased to release the first complete CD of Maderna’s music for flute.

The flute played an important part in Maderna’s oeuvre due to his friendship with the exceptional flutist Severino Gazzelloni, who had premiered almost all of the flute compositions.

Musica su due dimensioni is among the earliest examples to make live music interact with electro-acoustic sounds recorded on tape. There are two versions of this piece, both with the same name but different tapes. The first, for flute and cymbals, was premiered at Darmstadt, the later version conceived for flute and tape. The tape part of the latter benefits from the progress in the possibilities for electronic music, and offers the flutist “random” choices in performance, while requiring the active participation of the sound engineer as well, foreshadowing the use of “live electronics.”

In Honeyreves, a complementary relationship is made between flute and piano, the pianist is required to use extended techniques (clusters, harmonics on strings and the use of beaters).

Serenate per un satellite was written for the launch of the satellite Boreas, the music was performed at the launch site moments before its launch. The graphic score is arranged here for various flutes by Fabbriciani.

Per Caterina and Serenade für Claudia are miniatures written for his twin daughters, with all of the affection of a father.
Roberto Fabbriciani is an international soloist and specialist in contemporary flute repertoire.