Pięciu od Bogusza [Ksišżka + CD]

opis:
Opis wydawcy:
Jan Bogusz – genialny skrzypek, zmarł mając zaledwie 27 lat, w 1945 roku w Kamiennej Woli, małej wiosce koło Odrzywołu w Radomskim. Zostały po nim dwa marnej jakości zdjęcia, żadnych nagrań. Ale na wsi do tej pory żywa jest pamięć o nim i o jego ekstatycznej muzyce, mazurkowych improwizacjach, które wprowadzały tancerzy w trans. Co najważniejsze, Bogusz zostawił po sobie uczniów. To Piotr Gaca, Tadeusz Jedynak, Józef Papis, Józef Zaraś i Stanisław Zieja. Ich gra to mistrzostwo świata. Kojarzy się bardziej z jazzowymi improwizacjami niż z tradycyjną muzyką wsi. Wszyscy pochodzą z mikroregionu Kajoków, jednej z najciekawszych enklaw muzycznych w Polsce. To im poświęcona jest ta publikacja.
autor: Andrzej Bieńkowski

Książka: 72 strony, oprawa twarda, 14,5X14 cm
ISBN 978-83-952137-0-0
Płyta CD: 17 utworów, TT 73 min
Płyta CD jest bezpłatnym dodatkiem do książki
© fundacja Muzyka Odnaleziona, Warszawa 2018
© Andrzej Bieńkowski

Polskie Radio - ocena 4/5:
(. . .) Na płycie "Pięciu od Bogusza" zawarta jest cała historia muzyki tradycyjnej zakątka Polski nazywanego przez mieszkańców Kajokami, odkrytego trzydzieści przeszło lat temu przez Andrzeja Bieńkowskiego, profesora ASP, artystę malarza i współczesnego Kolberga, który od początku lat 80. podąża jak Sherlock Holmes tropami ludowych muzyków, przede wszystkim Polski Centralnej, ale nie tylko. Od nich zaczął swoją przygodę z tą muzyką, a potem uczynił z niej cel życia i badań.
Nieobecnym bohaterem płyty jest Jan Bogusz, skrzypek, który żył krótko, zmarł młodo, bo w wieku 27 lat, a pamięć o jego muzyce przetrwała do dzisiaj, a więc już ponad 70 lat po jego śmierci. Był tylko muzykantem, skrzypkiem samoukiem, a zanim sam stał się legendą uczył się od wcześniejszych legend skrzypcowej muzyki Radomszczyzny - Jana Jaźwieca z Ossego (rocznik 1879) i swego ojca Franciszka (rocznik 1850). Ile razy podczas nagrań terenowych spotykałam mazurki i oberki, o których mówiono „ober Jaźwieca”, czy „Mazurek po Boguszu”. Muzycy odchodzili, a sława ich muzykowania trwała. Andrzej Bieńkowski wokół sławy Jana Bogusza (1918-1945) zbudował całą opowieść muzyczną. Nie zachowały się żadne jego nagrania, a tylko opowieści o utworach i same obery, czy mazurki nazywane od jego nazwiska oberami Bogusza (. . .)
autorka: Maria Baliszewska