Captain Beefheart & His Magic Band: Safe As Milk

Acid Rock / Blues Rock
premiera polska: 1999-08-16
kontynent: Ameryka Północna
kraj: USA
opakowanie: Jewelcaseowe etui
opis:
pablosreviews.blogspot.com - Ocena 9/10
Don Van Vliet (właść. Don Glen Vliet), znany też jako Captain Beefheart, to jeden z największych ekscentryków i nowatorów rockowej sceny. Porównywalny pod tym pierwszym względem chyba tylko z Frankiem Zappą (zresztą obaj muzycy regularnie ze sobą współpracowali, zaś prywatnie byli przyjaciółmi). Van Vliet wykazał się niezwykłą pomysłowością, łącząc klasycznego bluesa z awangardowym i freejazzowym podejściem do grania. Zanim jednak oryginalny styl Beefhearta w pełni się skrystalizował (nastąpiło to na albumie "Trout Mask Replica" z 1969 roku), muzyk wraz ze swoim magicznym zespołem nagrał trochę muzyki o bardziej konwencjonalnym charakterze. Debiutancki "Safe as Milk" to właściwie niemal typowy rock z 1967 roku - mocno przesiąknięty bluesem i psychodelią, z paroma dziwniejszymi momentami, nieodbiegającymi jednak daleko od typowych dla ówczesnego rocka poszukiwań. Warto dodać, że w nagraniach wzięli udział muzycy kojarzeni w tamtym czasie z raczej konwencjonalnym bluesem, jak Ry Cooder, czy (gościnnie, w jednym utworze) Taj Mahal.
"Safe as Milk" składa się z dwunastu krótkich utworów, dość zróżnicowanych, lecz tworzących spójną całość. Elementem łączącym nawet najbardziej odległe stylistycznie kompozycje, jest charakterystyczny wokal Van Vlieta, który barwą i sposobem ekspresji wywołuje skojarzenia z Howlin' Wolfem. Jak się okazuje, tego typu głos pasuje nie tylko do bluesowych kawałków (jak np.. "Sure 'Nuff 'n Yes I Do", "Plastic Factory" i "Grown So Ugly"), ale sprawdza się również w utworach bliższych wczesnej psychodelii (np.. Garażowe "Zig Zag Wanderer" i "Dropout Boogie", czy "Call on Me", który za sprawą charakterystycznego motywu gitarowego przypomina twórczość The Byrds). Beefheart potrafił też śpiewać w bardziej uduchowiony, soulowy sposób, co udowodnił w doowopowej balladzie "I'm Glad" i łączącym klimatyczne zwrotki z ostrzejszym refrenem "Where There's Woman". Oprócz lidera, w nagraniach błyszczy przede wszystkim Cooder, ozdabiający je świetnymi partiami gitar, ale nie sposób przyczepić się do gry pozostałych muzyków. Wszyscy dają z siebie tyle, ile jest możliwe w tak krótkich, dwu-, trzyminutowych kawałkach. A najlepsze efekty osiągają wtedy, gdy odchodzą od powszechnie przyjętych standardów. Prawdziwą perłą jest "Electricity" z nawiedzoną partią wokalną i psychodeliczno-orientalną warstwą instrumentalną; świetny klimat tworzą tu dźwięki thereminu i gitara imitująca sitar. W żartobliwym "Abba Zaba" do wpływów hindustańskich dochodzi jakby afrykańska perkusja. Wyróżnia się także finałowy "Autumn's Child" - wstęp zapowiada raczej konwencjonalną balladę, ale później pojawia się mnóstwo ciekawych smaczków.
Trudno uwierzyć, że tak dobry i dojrzały album powstał podczas sesji, do której część muzyków nie była nawet przygotowana - basistę Jerry'ego Handleya bardziej pochłaniały sprawy rodzinne (dlatego też w dwóch utworach partie basu wykonali gitarzyści), a Beefheart przyszedł do studia z tekstami, które… nie były dopasowane do warstwy muzycznej. Doszły do tego problemy z niedoświadczonym producentem Richardem Perrym, dla którego - podobnie jak dla wszystkich muzyków - była to pierwsza prawdziwa sesja nagraniowa. Mimo tych i innych przeszkód, powstał nie tylko udany, ale też bardzo ważny i wpływowy album, choć w chwili wydania kompletnie niezauważony.
Autor: Paweł Pałasz

Editor's info
Safe as Milk is the debut studio album by American music group Captain Beefheart and his Magic Band, released in August 1967 by Buddah Records. A heavily blues-influenced work, the album features a 20-year-old Ry Cooder, who played guitar and wrote some of the arrangements.

muzycy:
Don Van Vliet – lead vocals, harmonica, marimba, arrangements
Alex St. Clair Snouffer – guitar, backing vocals, bass (9, 10), percussion
Ry Cooder – guitar, slide guitar, bass (8), percussion, arrangements
Jerry Handley – bass (except 8, 10), backing vocals
John French – drums, backing vocals, percussion

Additional musicians
Samuel Hoffman – theremin (6, 12)
Milt Holland – log drum, tambourine, percussion (2, 4 and 8)
Taj Mahal – tambourine, percussion (7)
Russ Titelman – guitar (12)

utwory:
1. Sure 'Nuff 'n' Yes, I Do
2. Zig Zag Wanderer
3. Call On Me
4. Dropout Boogie
5. I'm Glad
6. Electricity
7. Yellow Brick Road
8. Abba Zaba
9. Plastic Factory
10. Where There's Woman
11. Grown So Ugly
12. Autumn's Child
13. Safe As Milk
14. On Tomorrow
15. Big Black Baby Shoes
16. Flower Pot
17. Dirty Blue Gene
18. Trust Us
19. Korn Ring Finger

wydano: Aug 16, 1999
nagrano: on Spring 1967, at RCA Studios, Los Angeles